10 september 2012 Na wederom een ongelooflijk saaie weg te hebben gereden komen we aan bij Nata Lodge, helaas geen Wifi daar, dus moest ik het vorige verhaal overtikken op de gewone computer. Normaal geen probleem, maar wel als Michel met een lekker koude Savannah Dry aan het koele zwembad ligt. De Nata Lodge hadden we niet geboekt. Bij aankomst konden we kiezen uit een chalet, tented camp of nog een nachtje kamperen in onze roof top tent. Na veel besluiteloze momenten hebben we gekozen voor ons eigen huisje. Ik moet zeggen dit was prima! De camp site is prima te doen voor een one-stop night en je mag gebruik maken van alle faciliteiten van de Lodge. Daarom besloten we 's avonds lekker te gaan dineren. Dit viel alleen vies tegen, ik had een salade ter grootte van wel 1 blaadje sla (wat je niet eens een bijgerecht kan noemen) en Mies had een T-bone steak besteld (hetgeen volgens mij gewoon een schnitzel was). Dus mocht je hier gaan kamperen, raad ik je aan zelf te braaien! 11 september 2012 Na een redelijke nachtrust werden we al zeer vroeg gewekt door onze buren (groepsreis, altijd fijn als ze naast je staan...not) en besloten we zelf ook maar op pad te gaan naar onze laatste bestemming in de Bush. Omdat we nog boodschappen moesten halen zijn we naar een stadje gereden (Selebi-Phikwe), waar we dit konden halen. Iedereen in Botswana is super vriendelijk en behulpzaam, behalve de bewaker in de super markt van Pick & Pay. Hij begon mij lastig te vallen met vragen en bedelde om geld en eten,meditatie hadden we nog niet eerder mee gemaakt. Na onze boodschappen te hebben ingeslagen moesten we nog een andere supermarkt in, omdat ze bij Pick & Pay niet alles hadden. De supermarkt heet Choppies en wij vonden deze fantastisch. ;) De gps gaf hierna klaarblijkelijk een andere route aan dan dat waarschijnlijk vooraf was ingesteld. Hierdoor kwamen we bij een grensovergang aan (Zanzibar) die aan de andere kant was vanwaar we moesten zijn. Hierdoor moesten we over gravelroad rijden die niet best was. Zowel wij als de auto zijn weer goed door elkaar geschud (we voelden ons net een op hol geslagen droger, met dat zonnetje op het dak). Na 8 uur rijden kwamen we eindelijk aan bij Tuli Safari Lodge. De Lodge zelf is een plaatje, maar de natuur eromheen is kurkdroog en kaal. Dit vanwege de Limpopo River die momenteel droog staat. Zodra het regenseizoen begint zal deze weer gaan stromen. Na een heerlijk koud collaatje, zijn we via een zeer avontuurlijke route (dit omdat olifanten de normale toegangsweg hadden versperd, door het door midden breken van een boom) naar onze Tented camp gebracht. Gelukkig waren we daar niet alleen, wederom twee Duitse mensen ontmoet. 12 & 13 september 2012 Gisteravond hebben we een night drive gedaan. Waar onze gids Jerry (al 21 jaar werkzaam in het vak) een den met Hyena's heeft laten zien. We hebben wel 8 Hyena's gezien, waaronder twee jonkies. Hierna ook nog verschillende Genet katten gezien. Maar helaas geen Luipaard of Cheetah's. Deze laatste beesten gaan we waarschijnlijk ook niet zien. Afgelopen week is namelijk de moeder van 5 jongen door een onderzoeksteam verdoofd en heeft ze een zender omgekregen. Hierna is de familie naar een ander reservaat gevlucht en daarna niet meer gezien. De hoop blijft gevestigd op een Luipaard, we weten dat ze er zijn want de sporen zijn aanwezig! Om de kans te vergroten doen we deze ochtend een morning drive. Bij het opstaan kwamen we tot de conclusie dat de tent goed is, maar dat er zoveel muggen zijn dat we eigenlijk een musquito net nodig hebben. Daarna kwamen we in de auto tot de conclusie dat het vandaag wel heel erg koud is! Tijdens de rit bedekken we ons met Fleece dekens (wat absoluut niet effectief is). Zien verder geen wild en besluiten terug te gaan naar het kamp. Hier hebben we met zijn vieren lang staan opwarmen bij het kampvuur. Aan het einde van de dag hebben we nogmaals een game drive gedaan, en weer geen Luipaard gezien. De natuur is mooi, maar wel droog en kaal. Er zijn veel rotspartijen en waar wij denken dat er geen weg is, vindt Jerry van wel!!! Ongelofelijk dat ze hier kunnen rijden, zonder de auto door midden te breken. Nadat we afscheid hebben genomen van Jerry en hem 100 Pula als tip hebben gegeven, gaan we heerlijk braaien en van een lekkere witte wijn genieten. De dag erna vertrekken de Duitsers en zijn wij als enige in het kamp over (Lodge is op ruim 1 km afstand). Jerry is naar zijn village en we ontmoeten zijn dochter en schoonzoon. Deze ontdekt dat we een nail in onze achterband van de auto hebben en dat deze langzaam leegloopt. Hij belooft ons morgen voor vertrek te helpen de band te verwisselen (we zijn tenslotte op vakantie, dus hulp slaan we niet af). Na overdag heerlijk te hebben genoten van alle stilte en rust en de olifanten die zeer dichtbij ons waren, hebben we die middag nogmaals een game drive gedaan, maar helaas wederom geen Luipaard. Hopelijk hebben we bij de volgende reis meer geluk.... We vinden het 's avonds best stil en zijn niet helemaal op ons gemak en besluiten vroeg naar bed te gaan....zodat we morgen vroeg op weg kunnen naar onze allerlaatste bestemming, het Protea Hotel Ranch Resort in Polokwane. Vanuit hier post ik ons laatste reisverslag. Morgen gaan we namelijk weer richting huis. Tot ziens Botswana....tot ooit weer :).